آقای حکایتی برای کودکان یک یا دو نسل قبل، چهرهای شناختهشده و تأثیرگذار است.
بسیاری از کودکان دیروز با قصههایی که آقای حکایتی روایت میکرد، سرگرم شدند.
یکی از قصههایی که آقای حکایتی تعریف میکرد داستان روباه و لکلک بود.
در جنگلی روباهی زندگی میکرد که از تمسخر بقیۀ حیوانات لذت میبرد. یک بار برای تفریح، لکلک را برای ناهار دعوت کرد. غذایی خوشطعم را در بشقابی ریخت که لکلک با نوک درازش نمیتوانست آن را بخورد. لکلک هم برای انتقام، روباه را دعوت کرد و غذا را در کوزهای با دهانۀ تنگ و باریک ریخت. این بار روباه گرسنه ماند و متوجه آزاردهنده بودن رفتارش شد.
آموزۀ اخلاقی قصه این بود که دیگران را مسخره نکنیم.
اما امروز که محتوا و محتوانویسی رواج یافته درس دیگری هم از این داستان میتوان گرفت.
انتشار یا توزیع محتوا مثل کشیدن غذا در ظرف است. بسترهای مختلفی هست که محتوا را میتوان در هر کدام انتشار داد.
هر کدام از این بسترها را میتوان مثل ظرفی در نظر گرفت که برای نوع خاصی از محتوا و مخاطب مناسب است.
شبکههای اجتماعی مختلفی هستند که به فیلم، عکس یا متن اختصاص دارند. کنار این شبکهها، بسترهای مختلفی برای انتشار هر نوع از محتوا وجود دارد.
اینستاگرام فضای مناسبی برای انتشار عکس است، طراحی اپلیکیشن هم کاربران را تشویق میکند تا زمان زیادی روی یک عکس نمانند و با لغزاندن انگشت، سراغ عکس بعدی بروند.
در فضای اینستاگرام، انتشار یک نوشته طولانی که نیازمند توجه و تمرکز است، کاری عبث است.
یوتیوب بستری برای انتشار ویدئو است. برخلاف اینستاگرام، یوتیوب فرصت بیشتری برای توجه به یک ویدئو به مخاطب میدهد. این هنر تهیهکنندۀ فیلم است که بتواند مخاطب را با محتوای خودش درگیر کند.
توییتر فضایی برای جملههای کوتاه است. در دنیای توییتر هر واژه باید با دقت فراوان انتخاب شود تا بتوان در همان کاراکترهای محدود، به بهترین شیوه پیام را منتقل کرد.
وبسایت انعطاف بیشتری از بسترهای آماده دارد. انگار خمیری به دست آدم میدهند تا طبق انتظار خود، برای محتوایی که قرار است سرو شود ظرفی مناسب بسازد.
بنابراین لازم است در کنار تولید محتوای مناسب، برای انتخاب ظرف محتوا نیز وقت گذاشت. ظرفی که مخاطب بتواند بدون زحمت فراوان به محتوای آن دسترسی داشته باشد.
اگر در انتخاب این بستر و مخاطب اشتباهی صورت گیرد، مثل این است که غذای لکلک را در بشقاب برایش بیاورند. این کار باعث میشود تمام تلاش برای تولید محتوا بیفایده باشد.