محتوا و توزیع آن
هیئت تحریریه روزنامهای را تصور کنید که تمام روز در تلاش هستند تا روزنامه را آماده کنند.
مطالب را آماده میکنند و بعد از بازبینی آنها، به کمک صفحهبند چیدمان خوبی برای نوشتهها، تیترها و عکسها تهیه میکنند.
هنگامیکه همهچیز آماده شد، روزنامه را به چاپخانه میفرستند.
ولی پس از تحویل گرفتن نسخههای چاپ شده، آنها را به واحد پخش منتقل نمیکنند و در دفتر روزنامه نگه میدارند.
به نظر بیمعنی میرسد، نه؟
انتشار روزنامه بدون پخش و توزیع آن، آب در هاون کوبیدن است.
تولید محتوا هم چنین وضعیتی دارد.
محتوا با این هدف تولید میشود که به دست مخاطب هدف برسد؛ بنابراین لازم است زمانی هم برای تحویل محتوا به مخاطب و در واقع توزیع و ترویج محتوا صرف شود.
برای این کار اگرچه سیستمی شبیه سامانۀ توزیع و پخش روزنامه در دسترس نیست. ولی راههایی هست که کمک میکند که محتوا در معرض دید مخاطب قرار بگیرد.
از طریق انتشار خلاصه یا نکاتی از محتوا در شبکههای اجتماعی میتوان شانس دیده شدن محتوا را افزایش داد.
فرستادن خبرنامهای که انتشار مطالب جدید را اطلاعرسانی میکند، شبیه زدن زنگ در خانه است، هنگامیکه روزنامه میرسد. زنگی که به مخاطب میگوید با یک کلیک میتوانی به محتوا دسترسی داشته باشی.
علاوه بر این، میتوان از وبسایتهای مرتبط درخواست کرد تا به محتوا ارجاع دهند، این کار شبیه فروش روزنامه در دکههای مختلف است.
توجه به کیفیت محتوا اهمیت بالایی دارد. در کنار آن اهمیت رساندن محتوا به دست مخاطب نباید فراموش شود. این کار میتواند به روشهای مختلف و با توجه به نوع محتوا انجام شود.